ఓ మనిషీ..... ఇకనైనా మేలుకో !

ఓ మనిషీ..... ఇకనైనా మేలుకో !

పరిమి నిర్మల

ఆకాశానికి చిల్లు పడిందా; 

నింగీ నేలా ఏకమయిందా

చెరువుల గుండెలు చెరువయ్యాయా; 

ఊళ్లే చెరువుల తలపించాయా

ఆశకు హద్దులు లేకున్నాయా; 

హద్దుల హద్దులు చెరిపేసారా

మానూ మాకూ మాయమయ్యాయా; 

మండే సూర్యుడు చేరువయాడా

గాలీ ధూళీ ఒకటయ్యేనా; 

స్వచ్ఛత శుభ్రత కనుమరుగేనా

నదులూ సరస్సులు కాల్వలనీరూ,

 సాగరగర్భము విషమయమేనా !?

ఔరా.....!

స్వార్ధం మనసును మాయ చేసెనా; 

మనుజుని నైజం వికటమాయెనా

మేధే మనిషికి శత్రువాయెనా; 

విజ్ఞతనేదే కొరవడివోయెనా

ప్రకృతినే మరి ధిక్కరించేనా; 

ప్రాణం విలువ శూన్యమాయెనా !?

ఔనా ......!

విలయం వృద్ధికి సమాధానమా; 

ప్రగతికి మూల్యం ప్రపంచనాశమా !?

అకటా..... !

చింతా చింతన మరచిన 

మనుజుని  చింతను ప్రకృతి  విలపించేనా

కరిగే కొండలు, రగిలే సూర్యుడు,

ఎగసే కడలి, కురిసే మొయిలూ

ప్రకృతి చింతకు అద్దం పట్టెనా !?

అలవిగాని ఆ ఆవేదనయే

ప్రళయమై మనల ముంచకమునుపే…

పెనుఉప్పెన రూపును దాల్చేలోపే…..

దావానలమై కాల్చేలోపే…….

కరువు తాండవం ఆడేలోపే………

ఓ మనిషీ !

ఇకనైనా నువు కనులు తెరువుమా

మేలుకొలుపునకు నాంది పలుకుమా

పచ్చదనానికి పీట వేయుమా

ప్రకృతి వనరుల పరిరక్షించుమా

జీవరాసిపై కరుణ చూపుమా

ఒక్క మాటలో.....

భావితరాలను బ్రతుకనివ్వుమా !

ఓ మనిషీ !

భావితరాలకు భవితనివ్వుమా !!