మానవ భూతం
(కవిత)
శెట్టిపల్లి అరుణా ప్రభాకర్
పూసిందన్న మాటేగానీ
పుట్టెడు దిగులు పువ్వుకి
ఎప్పుడు ఎవరు తెంచుకు పోతారో !
దూకుతుందన్న మాటే గానీ
ఆకాశమంత ఆరాటం జలపాతానికి
ముందర ఏ మత్తడి ఎదురవుతుందో!
ఎగురుతుందన్న మాటేగానీ
ఎనలేని భయం పక్షికి
ఏ విమానం రెక్కలు తన రెక్కలు విరిచేస్తాయో!
వీస్తుందన్న మాటేగానీ
ఆపుకో వీలు లేనంత దుఃఖం గాలికి
ఏ దుర్గంధం తనని వెంటాడుతుందో!
కాస్తుందన్న మాటేగానీ
కనపడని ఆవేదన వెన్నెలకి
క్రిక్కిరిసిన ఆకాశ హర్మ్యాల మధ్య నేలని ముద్దాడలేనేమో!
నిటారుగా నిలుచున్నదన్న మాటేగానీ
నిలువలేనంత క్షోభ వృక్షానికి
ఏ రంపం తన ఎదని కోస్తుందో!
తలెత్తుకుందన్న మాటేగానీ ఆకాశానికేసి
తలచుకుంటే భయం శిఖరానికి
ఏ డైనమెట్లు తనని పిండి చేస్తాయో!
తిప్పుతుందన్న మాటేగానీ ఋతు చక్రాల్ని
గుక్క తిప్పుకోనివ్వని సంవేదన ప్రకృతికి
కడుపు చీల్చుకుని వచ్చి
రొమ్ము పీల్చుకునే మనిషి తనని మింగేస్తాడేమో!
No comments:
Post a Comment