తల్లియాపె కృష్ణునికి దండ్రి యీతడు
(అన్నమయ్య కీర్తనకు వివరణ)
డా.తాడేపల్లి పతంజలి
రేకు: 0352-02 సం: 04-304
పల్లవి:
తల్లియాపె కృష్ణునికి దండ్రి యీతడు
చల్లగా లోకములెల్లా సంతోసమందెను
చ.1: అరుదై శ్రావణబహుళాష్టమినాటిరాత్రి
తిరువవతారమందెను కృష్ణు డు
యిరవై దేవకిదేవి యెత్తుకొని వసుదేవు -
కరములందు బెట్టితే కడుసంతోసించెను
చ.2: తక్కక యమునానది దాటతడు రేపల్లెలో
పక్కన యశోదాదేవిపక్క బెట్టెను
యెక్కువనాపె కృష్ణు నినెత్తుక నందగోపుని
గక్కన వినిపంచితే కడుసంతోసించెను
చ.3: మరిగి పెద్దై కృష్ణుడు మధురలో గంసుజంపి
బెరసి యలమేల్మంగ బెండ్లాడి
తిరమై శ్రీవేంకటాద్రిని దేవకీదేవియు
ఇరవైతే వసుదేవుడేచి సంతోసించెను
భావం
పల్లవి:
కృష్ణునికి తల్లి ఆమెయే.(దేవకీదేవియే) తండ్రి ఇతడే( వసుదేవుడు)
వీరివలన చల్లగా లోకములన్నీ సంతోషపడ్డాయి.
చ.1:
అరుదైన శ్రావణ బహుళాష్టమి నాటి రాత్రి పవిత్రమైన శ్రీప్రదమైన కృష్ణుని అవతారము కలిగింది.
దేవకిదేవి కృష్ణుని ఎత్తుకొని, వసుదేవుని చేతులందు ఆ బాల కృష్ణుని పెడితే అతడు చాలా సంతోషించాడు.
చ.2:
యమునానదిని దాటి వసుదేవుడు రేపల్లెలో యశోదాదేవి పక్కన బాల కృష్ణుని పడుకొనబెట్టెను.
యోగమాయతో వసుదేవుడు నిష్క్రమించిన తరువాత యశోదకు స్పృహ వచ్చి ఆ కృష్ణుని ఎత్తుకొంది. నందగోపుని ఇంట్లో శిశువు పుట్టాడని అందరికి తెలిసి గోకులమంతా సంతోషించింది.
చ.3:
పెద్దవాడయిన తరువాత కృష్ణు డు మధురలో కంసుని చంపాడు. ఆ కృష్ణుడే వేంకటేశుడై అలమేల్మంగను పెండ్లాడాడు. శ్రీవేంకటాద్రిలో ఆత్మ రూపులుగా ఉన్న దేవకీదేవియు వసుదేవుడు స్వామి వారి నిత్య కల్యాణములను చూస్తూ సంతోషిస్తున్నారు.
ధన్యవాదములు.
No comments:
Post a Comment