రేకు: 0353-04 సం: 04-312
పల్లవి:
ఏగతి నుద్ధరించేవో యింతటిమీదట మమ్ము
భోగపుగోరికలచేబొలిసె గతులు
చ.1:
పరగి నాలుకసొంపు పరసిపోయ
పరులనే నుతియించి పలుమారును
విరసపుబాపములవినికిచే వీనులెల్లా
గొరమాలె మాకు నేటి కులాచారము
చ.2:
మొక్కలాన పరధనమునకు జాచిచాచి
ఎక్కువజేతులమహి మెందో పోయ
తక్కక పరస్త్రీల దలచి మనసు బుద్ధి
ముక్కపోయ మాకు నేటి ముందటిపుణ్యాలు
చ.3:
యెప్పుడు నీచులయిండ్లకెడతాకి పాదములు
తప్పనితపములెల్ల దలగిపోయె
యిప్పుడె శ్రీవేంకటేశ యిటునిన్ను గొలువగా
నెప్పున నేజేసినట్టి నేరమెల్లా నణగె
భావం:
పల్లవి:
వేంకటేశా ! ఏ రకంగా ఇక మీద మమ్మలిని ఉద్ధరిస్తావో తెలియదు.
భోగాల మీద ఉన్న కోరికలచే మా ఉత్తమ గతులన్ని నశించిపోయాయి.
చ.1:
వేంకటేశా ! నిన్ను కాకుండా ఇతరులను అనేక మార్లు పొగిడి నా నాలుక అందం మాసిపోయింది. ( స్వామిని పొగిడితేనే నాలుకకు అందమని భావం)
అనుకూలము కాని పాపములవినికిడిచే చెవులన్నీపనికిమాలినవయ్యాయి. ఇక మాకు ఎందుకు కులాచారము?( అవసరము లేదని భావం)
చ.2:
ఉత్సాహముతో పరధనమునకు చేయి చాచిచాచి , చేతుల మహిమ ఎక్కడికో పోయింది.( ఎవరిదగ్గర యాచించకూడదని భావం)
పరస్త్రీలను తలచి మనసు బుద్ధి ముక్కలయ్యాయి. మాకు ఇంకా ముందర రాబోవు పుణ్యాలు కలుగుతాయా? ( రావని భావం)
చ.3:
ఎప్పుడు నీచుల ఇండ్లకు నా పాదములు వస్తూ పోతున్నాయి.అందువల్ల తప్పనితపములన్నీ తొలగిపోయాయి.
శ్రీవేంకటేశ! ఇప్పుడే ఈవిధముగా నిన్ను ఉపాయముతో కొలువగా నేను చేసిన నేరమంతా అణగిపోయింది.
No comments:
Post a Comment