ఒకటైపోదామా ఊహల వాహినిలో - 11

 ఒకటైపోదామా ఊహల వాహినిలో - 11 

కొత్తపల్లి ఉదయబాబు

(పెళ్లి కాకుండానే తనకు బిడ్డను కనిమ్మని హరితను అడుగుతాడు విరాజ్. ఆ అంశం మీద తన తల్లితో మాట్లాడి, ఒక నిర్ణయానికి వస్తుంది హరిత.)

విరాజ్ కి  రోజు రోజుకీ ఆతృతగా  పెరిగిపోసాగింది. అసలు మరునాడే హరితనుంచి ఫోన్ వస్తుంది అనుకున్నాడు. ఏ నెంబర్ నుంచి కాల్ వచ్చినా అది హరితదేమోఅని అనుమానం. వాళ్లకి తమ సెల్ నంబర్లు ఇచ్చాడుగానీ వారిది తానూ తీసుకోలేదు. 

తెలియని ఏ కాల్ వచ్చినా వెంటనే ట్రూ కాలర్ లో చూడటం ...అది క్రెడిట్ కావాలా..లోన్ కావాలా...టైపు ఎర్రరంగు కాల్ అవడం ...అతను    నిరాశకు గురికావడం...జరగసాగింది. 

అసలు వాళ్ళ నెంబర్ తీసుకోకుండా తానెంత తప్పు చేసాడు...అని తనని తానునుబోలెడు సార్లు తిట్టుకున్నాడు. 

కాలేజీకి వెళ్లి  హరితను కలిసి తీసుకుందామనుకున్నాడు. హరితను అడిగితే ఇవ్వదని, ఆమె ప్యూను ద్వారా హరిత క్లాస్మేట్ ని అడిగించాడు. అసలు హరిత సెల్ ఫోన్ వాడదని తెలిసి ఆశ్చర్యపోయాడు. 

ఈరోజుల్లో ఇంకా ఇలాంటి పాత చింతకాయ పద్ధతులున్నవాళ్ళు ఉన్నారా అని చిరాకేసింది. 

పాపం వాళ్ళ ఇంటి పరిస్థితి గుర్తుకువచ్చాకా నాలిక కరుచుకున్నాడు. కేవలం ఇరవై వేలు పింఛనుతోను, ఆమె హెల్పర్ ఉద్యోగం జీతంతోనూ ఇటు చదువుకుంటూ ...బ్రతకడం చాలా కష్టమే. పోనీ తానే తన తండ్రికి తెలియకుండా ఒక పదివేలు ప్రతీనెలా సాయం చేస్తే? అసలు హరిత ఒప్పుకుంటుందా? హరిత ఒప్పుకున్నా వాళ్ళ అమ్మ ఒప్పుకుంటుందా? హరితతో మాట్లాడటానికి తానూ దారి కాస్తే...ఏం  మాట్లాడినా మా అమ్మ ముందే ... అని హరిత అందీ అంటే... హరిత తన తల్లి మాటే వింటుందన్నమాట...అపుడు పదివేలు సాయం చేస్తానంటే వాళ్ళమ్మతో చెబుతుంది. 

''నువ్వు మాకేమవుతావని సహాయం చేస్తానంటున్నావ్ ?'' అని పది మందిలోను ఆవిడ  అడిగితే   తన    పరువంతా పోతుంది. ఏం చేయాలబ్బా?...'' ఇలాంటి ఆలోచనలతో అతని బుర్ర వేడెక్కిపోసాగింది. 

''ఏమిరా...బుర్ర ఎక్కడో పెట్టుకుని వ్యాపారం చేస్తే వచ్చే లాభాలు నీ ఖాళీబుర్ర సందుల్లోంచి వెళ్లిపోతాయి. ఏం ...ఎవరితోనైనా  ప్రేమ వ్యవహారమా?''అడిగాడు తండ్రి గవర్రాజు. 

''ఆబ్బె ..అలాంటిదేమీ లేదు  డాడీ. నా ఫ్రెండ్ ఒకడి లవ్ ఫేయిల్యూర్ అయింది. వాడికి చదువు పూర్తి అయి ఉద్యోగం కూడా చేస్తున్నాడు. చాలా తెలివైనవాడు కూడా ..అలాంటి వాడినే వాడి లవర్ దెబ్బతీసింది.  రేపు నేను ప్రేమలో పడితే ఎలాగా అని ఆలోచిస్తున్నాను.అంతే ' అని దాటేశాడు. 

''నీ పెళ్లి కాకుండానే నీచేత రెండో బ్రాంచ్ ఓపెన్ చేయించాలని నా ఉద్దేశం. వ్యాపారం చేయడం తెలిస్తే, వ్యవహారం ...ఆ తర్వాత ప్రేమ వ్యవహారాలూ ఎలా చెయ్యాలో అన్నీ తెలుస్తాయి. జాగ్రత్త. షాపులో ఉన్నంతసేపు బుర్రలోకి ఏ 'మిడ్డీ'ని రానివ్వకు. అర్థమైందా...'' కాస్త గట్టిగానే చెప్పాడు కొడుక్కి చెప్పాడు విరాజ్ తండ్రి అయిన గవర్రాజు. 

ఇక వేరే గతిలేక శకుంతల గారి దగ్గర నుంచి వచ్చే  తనకు కావలసిన సమాధానం కోసం ఎదురుచూస్తూ అప్రమత్తంగానే రోజులు గడుపు తున్నాడు విరాజ్.

  ***

శకుంతల గారు విరాజ్ కి సమాధానం ఇస్తానన్న శనివారానికి ముందు బుధవారం.

ఆరోజు సాయంత్రం ఐదు గంటలకు ఆఫీస్ అయిపోయిన వెంటనే తిన్నగా  విరాజ్ వాళ్ళ బంగారామ్ షాపుకి వచ్చింది శకుంతల.

షాపులో ఒకరిద్దరి కంటే ఎక్కువ కస్టమర్స్  లేరు.

 " వెల్కమ్ మేడం ఏం కావాలి? " గుమ్మంలోని అడిగాడు ఒక వర్కర్.

 " చైన్ లో వేసుకునే పెండెంట్స్ కావాలి" అడిగింది శకుంతల

 " ఈ కౌంటర్ లోకి రండి మేడం " ఆమె వెనకనే వెళ్లి  ఆమె కూర్చోడానికి వీలుగా కుర్చీ జరిపి తిరిగి డోర్ దగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు ఆ వర్కర్.

 " ఏ లెటర్ పిండెంట్ కావాలి మేడం" కౌంటర్ లో సేల్స్ మాన్ ని అడిగాడు.

 " రెండు అక్షరాల కాంబినేషన్ పెండెంట్స్ ఉంటాయా?"

 "నో మేడం. ఆర్డర్ ఇచ్చి చేయించుకోవాలి "

 ''అలాగా ...అయితే ...ఈ అక్షరాల  కాంబినేషన్ వచ్చేలా రెండు పెండెంట్స్  కావాలి. ఒక్కొక్కటి రెండు గ్రాముల్లో చాలు.''

 ''అవేమిటో  ఈ బుక్ మీద నోట్ చేయండి మేడం.'' అని ఒక పాకెట్ సైజు చిన్ని పుస్తకం, పెన్ను అందించాడు అతను ,

 మొదటి కాంబినేషన్ లో ''H-V''అని, రెండవ కాంబినేషన్లో ''H-S'' అని రాసి ఇచ్చింది శకుంతల.

 ''వీటి పూర్తీ పేర్లు చెబుతారా?'' అడిగాడతను.

 ''ఇలా తయారు చేయండి అని నేను చెబుతుంటే ఆ పేర్ల వివరాలు మీకు అవసరమనుకుంటాను ''సూటిగా అడిగింది శకుంతల .

 ''ఒకవేళ ప్రేమికులవేమో అని ఉత్సాహం కొద్దీ అడిగాను మేడం...సారీ..'' అన్నాడు ఆటను.

 ''తల్లీ బిడ్డలవి కాకూడదా లేక తండ్రీ కొడుకులవి కాకూడదా? సరే..ఆ రెండు అక్షరాలను కలుపుతూ మధ్యలో ఒకదానిలో ఆకుపచ్చ రాయి, రెండో దానిలో నీలం రాయి బిగించబడి ఉండాలి.ఒక అరగ్రాము అటూ ఇటైనా పర్వాలేదు.''

 ''అలాగే మేడం.అడ్వాన్స్ ఏమైనా ఇవ్వదలుచుకుంటే మా యజమానిగారికి ఇవ్వండి. ఆయన ఆర్డర్  రాసి ఇస్తారు.'' అని అతను ఆ చిన్నిపుస్తకంతో కౌంటర్  దగ్గరకు వచ్చి అతనిముందు ఉంచి వివరాలు చెప్పాడు.

 ''అమ్మ..నమస్తే , నాపేరు గవర్రాజు. ఈ షాపు యజమానిని.మీరు  పెళ్లి నగలు చేయించుకోవాలంటే మా షాపులో ఈ  చుట్టుపక్కల బంగారం కొట్లలో లేని వెరైటీ అంతా దొరుకుతుంది. ఒకవేళ మీకు కాకపోయినా, మీ స్నేహితులకైనా చెప్పండి. ఒక్కసారిగా కొనలేనివాళ్ళు నెల నెలా పొదుపుచేసుకుని 12 వ నెలలో ఆ మొత్తానికి మీకు కావలసిన నగలు తీసుకోవచ్చు. ఆ పధకాలు కూడా ఉన్నాయి మేడం.' 'అంటూ కొన్ని కరపత్రాలు, తన విజిటింగ్ కార్డు ఇచ్చాడు.

 ఆ కరపత్రాలపై ''వాసవి జూయలర్స్'' అన్న మకుటం కింద ప్రొప్రయిటర్ ''కె . గవర్రాజు'', ఆర్గనైజింగ్ డైరెక్టర్ చి. విరాజ్ అని ఉంది.

 సాలోచనగా తల పంకించి ''సరే సర్...మీరు ఆర్డర్ కాగితం రాయండి. ఈలోగా మా స్నేహితులకు చెప్పి పెండెంట్స్  తీసుకువెళ్లేనాడు  తీసుకువస్తాను.'' అంది శకుంతల.

గవర్రాజు ఆర్డర్ కాగితం రాయగానే  బజానాగా అయిదువేల రూపాయలు చెల్లించి ఆ వివరం ఆర్డర్ కాగితంలో నోట్ చేయించి ఒక కాపీని తన పర్సులో పెట్టుకుని బయటకు వచ్చేసింది శకుంతల.

ఆమె కుడివైపు దారిలోకి అడుగులు వేస్తుండగానే ఎడమవైపుగా ఆ ఆవరణలోకి  అప్పుడే వచ్చిన విరాజ్ బైక్ పార్క్ చేసి షాప్ లోపలకి అడుగుపెట్టాడు.

 రెండు నిముషాలు ముందు వచ్చుంటే అతను ఖచ్చితంగా శకుంతలని చూసి ఉండేవాడు.

 ****

 శకుంతల ఇంటికి వచ్చేసరికి హరిత తనకి, తల్లికి టీ చేస్తోంది.

 శకుంతల కాళ్లు కడుక్కుని  వచ్చేసరికి హరిత వేడివేడిగా  టీ  అందించింది.

 ''ఇంత ఆలస్యం అయిందేంటమ్మా? '' 

''ఏం  లేదురా... వస్తూ ఆ విరాజ్ వాళ్ళ బంగారం కొట్టుకు కస్టమర్ లాగే వెళ్లాను. వాళ్ళ నాన్నని చూసాను. ఆయన పక్కా వ్యాపారస్తుడు. అలాంటివాళ్ళు జీవితంలో అన్నీ వ్యాపారపద్దతిలోనే చూస్తారు. తండ్రికి వ్యాపారంలో తోడుగా విరాజ్  సహకరిస్తున్నాడు. ఇదిగో... ఈ కరపత్రం చదువు...'' అంటూ అందించింది ఆమె. 

టీ  తాగుతూ దాన్ని సాంతం చదివింది హరిత...నిర్లిప్తభావంతో  తల్లికి తిరిగి ఇచ్చేసింది.

(ఇంకా ఉంది)