తెలిసియుఁ దెలియదు దేరిన చిత్తము

 తెలిసియుఁ దెలియదు దేరిన చిత్తము

(అధ్యాత్మ సంకీర్తనకు వివరణ)

డా.తాడేపల్లి పతంజలి 

రేకు: 355-3

సంపుటము: 4-323

తాళ్లపాక అన్నమాచార్య

తెలిసియుఁ దెలియదు దేరిన చిత్తము

నలినాక్ష గోవింద ననుఁ గావవయ్యా॥పల్లవి॥

యేఁకట నినుగొలిచి యితరుల వేఁడనేల

వేఁకపుటాసల నాలోవెలితిగాక

చీఁకటివాసినమీఁద చీఁదరగొనఁగనేల

మాఁకువంటివెడబుద్ధి మాన దిదేమయ్యా॥తెలిసి॥

పొంచి నీదాసుఁడనై యల్పుల వేఁడఁబోనేల

చంచలగుణములనాజాలిగాక

అంచలఁ దెరువుకని యడవిఁబడఁగనేలా

యించుకంత యేవవుట్ట దేమిపాపమయ్యా॥తెలిసి॥

మతిలో నీవుండఁగాను మాయలఁ బొరలనేలా

వెతకి తెలియని నావేఁదురుగాక

గతియై శ్రీవేంకటేశ కరుణించితివి నన్ను

తతి నాతపమనేఁడు దరిచేరెనయ్యా॥తెలిసి॥

తాత్పర్య విశేషాలు

తెలిసియుఁ దెలియదు దేరిన చిత్తము

నలినాక్ష గోవింద ననుఁ గావవయ్యా॥పల్లవి॥

తాత్పర్యం: ఓ పద్మములవంటి కన్నులు కలవాడా! గోవిందా! స్థిరమైన నా మనస్సు నిన్ను గురించి తెలిసినా కూడా (సంసార బంధాల వల్ల) తెలియని దానివలె ప్రవర్తిస్తోంది. నన్ను రక్షించు తండ్రీ!

విశేషం: ఈ పల్లవిలో అన్నమాచార్యులు తమ మనస్సు యొక్క స్థితిని వివరిస్తున్నారు. భగవంతుని గురించి తెలిసినా, లౌకిక విషయాల ప్రభావంతో మాయలో పడిపోతున్న మానవ స్వభావాన్ని తెలియజేస్తున్నారు. 'నలినాక్ష' అనే సంబోధన విష్ణువు యొక్క అందమైన కన్నులను సూచిస్తుంది, ఇది కరుణను, జ్ఞానాన్ని ప్రసాదించేవిగా భావిస్తారు.

యేఁకట నినుగొలిచి యితరుల వేఁడనేల

వేఁకపుటాసల నాలోవెలితిగాక

చీఁకటివాసినమీఁద చీఁదరగొనఁగనేల

మాఁకువంటివెడబుద్ధి మాన దిదేమయ్యా॥తెలిసి॥

తాత్పర్యం: నిన్ను ఒక్కడినే నమ్మి కొలుచుకున్న తరువాత ఇతరులను వేడుకోవలసిన అవసరం ఏముంది? నాలోని అత్యాశల వల్లనే కదా ఈ లోటు ఏర్పడింది. అజ్ఞానమనే చీకటి తొలగిన తరువాత కూడా మళ్ళీ దిక్కుతోచని స్థితిలో ఉండవలసిన కర్మ ఏముంది? మాలాంటి మూర్ఖుల బుద్ధి ఎప్పుడు మారుతుందో కదా!

విశేషం: ఈ చరణంలో భగవంతునిపై పూర్తి విశ్వాసం ఉంచిన భక్తుడు ఇతర మానవులను ఆశ్రయించవలసిన అవసరం లేదని అంటున్నారు. అత్యాశలే దుఃఖానికి మూలమని, జ్ఞానోదయం పొందిన తరువాత కూడా మాయలో కొట్టుమిట్టాడటం మూర్ఖత్వమని వివరిస్తున్నారు. 'వేఁకపుటాసలు' అంటే తీరని కోరికలు అని అర్థం.

పొంచి నీదాసుఁడనై యల్పుల వేఁడఁబోనేల

చంచలగుణములనాజాలిగాక

అంచలఁ దెరువుకని యడవిఁబడఁగనేలా

యించుకంత యేవవుట్ట దేమిపాపమయ్యా॥తెలిసి॥

తాత్పర్యం: రహస్యంగా నీ దాసుడనైన నేను అల్పులను వేడుకోవలసిన దుస్థితి ఎందుకు రావాలి? నా చంచల స్వభావమే దీనికి  కారణం కావచ్చు. మోక్ష మార్గం ఉందని తెలిసి కూడా అడవుల పాలు కావలసిన కర్మ ఎందుకు పట్టింది? కొంచెం కూడా జ్ఞానం కలగకపోవడానికి కారణం ఏమి పాపమో కదా!

విశేషం: ఇక్కడ భక్తుడు తాను భగవంతుని సేవకుడైనప్పటికీ, తనలోని దుర్గుణాల వల్ల సామాన్యులను ఆశ్రయించవలసి వస్తోందని ఆవేదన చెందుతున్నాడు. మోక్ష మార్గం ఉన్నప్పటికీ అజ్ఞానంలో మగ్గిపోవడాన్ని తన పూర్వ కర్మల ఫలితంగా భావిస్తున్నాడు. 'అంచలఁ దెరువు' అంటే మోక్ష మార్గం అని అర్థం.

మతిలో నీవుండఁగాను మాయలఁ బొరలనేలా

వెతకి తెలియని నావేఁదురుగాక

గతియై శ్రీవేంకటేశ కరుణించితివి నన్ను

తతి నాతపమనేఁడు దరిచేరెనయ్యా॥తెలిసి॥

తాత్పర్యం: నా హృదయంలో నీవు కొలువై ఉండగా, నేను మాయలో ఎందుకు కొట్టుమిట్టాడాలి? వెతికినా దొరకని నా అజ్ఞానమే దీనికి కారణం. ఓ శ్రీ వేంకటేశ్వరా! నీవు నన్ను కరుణించావు కాబట్టే, నా కష్టాలన్నీ ఈరోజుతో తీరిపోయాయి.

విశేషం: ఈ చివరి చరణంలో భక్తుడు తన హృదయంలో భగవంతుడు కొలువై ఉన్నాడని తెలుసుకున్నాడు. తన అజ్ఞానం తొలగిపోయిందని, శ్రీ వేంకటేశ్వరుని కరుణ వల్ల తన కష్టాలన్నీ అంతమయ్యాయని సంతోషిస్తున్నాడు. 'వేఁదురు' అంటే అజ్ఞానం వల్ల కలిగే బాధ అని అర్థం. 'తతి నాతపము' అంటే సమూహంగా ఉన్న నా కష్టాలు అని భావించవచ్చు.

***